Reis naar het Onbekende

Ik stap in de trein van het leven

Op weg naar een bestemming onbekend

Met een hart vol hoop en verlangen

Naar avonturen die ik nog niet ken

De rails liggen voor me uitgestrekt

Als een pad naar het onbekende

Ik laat me meevoeren door de stroom

Naar een wereld die nog niet is betreden

De trein raast voort door het landschap

Langs bergen, bossen en rivieren

Ik kijk uit het raam en zie de schoonheid

Van al die onontdekte plekken hier

De medereizigers zijn als sterren

Die mijn pad verlichten in het donker

We delen verhalen en ervaringen

En maken herinneringen als een marker

Soms stopt de trein op een station

En moet ik afscheid nemen van een vriend

Maar ik weet dat nieuwe ontmoetingen

Op mijn reis weer op me wachten, ongezien

De reis naar het onbekende is spannend

Vol verrassingen en onverwachte wendingen

Maar ik ben vastberaden en vol vertrouwen

Om alles wat ik tegenkom te omarmen en te beminnen

Dus ik stap in de trein van het leven

Op weg naar een bestemming onbekend

Met een hart vol hoop en verlangen

Naar avonturen die ik nog niet ken

Over

Heb je genoten van dit gedicht? Julia heeft één grote passie en dat is gedichten schrijven.

Plaats een reactie