Twee harten, ooit gescheiden door tijd en ruimte,
Maar verbonden door een onzichtbaar koord.
Als magneten trokken ze elkaar aan,
Als twee sterren die elkaar verlichten in de nacht.
Ze dansten op het ritme van het leven,
Elkaar steeds dichter naderend met elke stap.
Geen afstand was te groot, geen obstakel te hoog,
Want hun liefde was sterker dan alles wat bestond.
Samen vormden ze een onbreekbare eenheid,
Elkaars steun en toeverlaat in goede en slechte tijden.
Ze deelden hun dromen, hun angsten en hun pijn,
En vonden troost in elkaars warme omhelzing.
Twee harten, nu verstrengeld in een eeuwige dans,
Elkaar nooit meer loslatend, voor altijd verbonden.
Als twee zielen die elkaar hebben gevonden,
In een wereld waar liefde de enige waarheid is.
