De winter komt, een seizoen van rust
De wereld bedekt met een witte korst
De stilte daalt neer, een serene sfeer
Waar alles lijkt te bevriezen, keer op keer
De bomen staan kaal, hun bladeren verdwenen
De wind fluistert zachtjes door de takken heen
De vogels zijn vertrokken, naar warmere oorden
En laten ons achter, in stilte en in woorden
De sneeuwvlokken dwarrelen, als dansende feeën
Ze bedekken de aarde, als een witte deken van zeeën
De stilte van de winter, zo vredig en puur
Brengt een gevoel van rust, van binnen en van buitenuur
De dagen zijn kort, de nachten zijn lang
Maar in de stilte van de winter, voelen we ons niet bang
We vinden warmte in elkaars nabijheid en liefde
En genieten van de stilte, die ons hart doet stijgen boven het geruis
De stilte van de winter, een moment van bezinning
Waar we de drukte van het leven even kunnen ontginnen
We luisteren naar de stilte, die zoveel kan zeggen
En vinden rust en vrede, in de stilte van de winterse wegen
